Share

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ-ΚΑΡΙΩΤΗΣ : Ψηφίστε το Νόμο για τις ΑΟΖ στις ελληνικές θάλασσες!

Ανοιχτή επιστολή προς την πολιτική ηγεσία του τόπου απηύθυνε ο ακαδημαϊκός Βασίλειος Μαρκεζίνης και ο καθηγητής πανεπιστημίου του Maryland Θεόδωρος Καρυώτης αναφορικά με το νομικό καθεστώς που διέπει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) και ιδιαίτερα αυτό της οριοθέτησης στο Καστελόριζο. Το θέμα είναι κρισιμότατης σημασίας για τα εθνικά θέματα καθώς εμπίπτει και στην εκμετάλλευση των πετρελαιοφόρων κοιτασμάτων του Αιγαίου.
 

Η επιστολή των δύο ακαδημαϊκών  έχει ως εξής:
"Η δια μονομερούς δηλώσεως δημιουργία της κυπριακής (ΑΟΖ) το 2004 από τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο ήταν πραγματικά ηγετική κίνηση. Αν και η Τουρκία διεμαρτυρύθη, η απόφαση έγινε αμέσως αποδεκτή και από την ΕΕ και από τις ΗΠΑ. Επανειλημμένες προσεγγίσεις του όμως προς την Ελληνική πλευρά, να οριοθετήσει μαζί με την Κύπρο την ΑΟΖ, του έμειναν αναπάντητες. Η πρόσφατη απόφαση της μεγαλονήσου να οριοθετήσει την ΑΟΖ με το Ισραήλ δεν αφήνει  πλέον καμία δικαιολογία στην Ελλάδα να μην ασκήσει τα νόμιμα δικαιωματά της.
 Εδώ και 30 χρόνια η χώρα μας επιμένει ότι η μοναδική διαφορά με την Τουρκία - η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου - είναι νομικής φύσης. Η έννοια της υφαλοκρηπίδας όμως έχει, εδώ και 25 χρόνια, υπερκεραστεί απ' αυτή της ΑΟΖ.
 Με βάση τα άρθρα 55-57 της νέας Σύμβασης του 1982 ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή σε πλάτος μεχρι 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών ζώντων ή μη των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας.
 Επίσης η Σύμβαση αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφο 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι, δηλαδή, τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει χάσει άλλο ένα επιχείρημα.
 Κλειδί σ' αυτή την οριοθέτηση είναι το Καστελόριζο, νησί το οποίο κατοικείται  και, κατά συνέπεια, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι και διαθέτει ΑΟΖ και ότι είναι νησί της ΕΕ. Εάν η Ελλάδα δεχτεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο χωρίς τον υπολογισμό του Καστελόριζου, η εμφανής συνέπεια θα είναι η Ελλάδα να μην έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο!
Οι τελευταίες μελέτες που έχουν γίνει δείχνουν ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου στο τρίγωνο Καστελόριζου-Κρήτης-Κύπρου. Οι περισσότερες απο αυτές τις μελέτες έγιναν από αμερικανικές εταιρείες πού, προφανώς, ειδοποίησαν τους Τούρκους γι΄αυτό και, πιθανώς, είναι ζήτημα χρόνου προτού οι τελευταίοι  αρχίσουν να προκαλούν την Ελλάδα με έρευνες στην περιοχή.
 Τελευταία ακούονται πολλά γύρω από την παλαιά Αμερικανική ιδέα περί συνεκμεταλλεύσεως.
Η συνεκμετάλλευση δεν οδηγεί πουθενά, δεν λύνει κανένα πρόβλημα, και γι΄αυτό ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε από άλλες χώρες που αντιμετώπισαν τα προβλημάτων που έχουμε με την Τουρκία. Συνεκμετάλλευση λοιπόν θα είναι τραγικό λάθος με επιπτώσεις και σε άλλους τομείς των διμερών σχέσεων, ανοίγοντας την όρεξη της Τουρκίας και για άλλους οικονομικούς πόρους, όπως την αλιεία.
 Εν όψει των ανωτέρω, η Ελλάδα, ακολουθούσα το παράδειγμα άλλων χωρών (π.χ  ΗΠΑ, Ρωσία, των περισσοτέρων χωρών της ΕΕ, Ισραήλ) να διακηρύξει την κυριαρχία της σε ΑΟΖ με βάση τη Σύμβαση του 1982.
 Τα ανωτέρω μπορούν να γίνουν με την ψήφιση νόμου που να δημιουργεί ΑΟΖ στις ελληνικές θάλασσες και εν συνεχεία να ανακοινωθεί στον ΟΗΕ. Μετά θα έρθουμε σε διαπραγματεύσεις με την Κύπρο και την Αίγυπτο προς καθορισμό της διαχωριστικής γραμμής. 
Βεβαίως, η Τουρκία δεν θα αναγνωρίσει τέτοια κίνηση, όπως έπραξε και πρόσφατα με την Κύπρο. Νομικώς όμως αυτό είναι αδιάφορο. Σʼ αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει να της υπενθυμίσουμε ότι η προσχώρησή της στην Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας είναι μια από τις προϋποθέσεις για την πλήρη ένταξή της στην ΕΕ.
Βεβαίως, η «χώρα των μηδενικών διαφορών» θα μπορούσε, αγνοώντας το Διεθνές Δίκαιο, να επανέλθει στις παράνoμες παραβιάσεις του εναερίου και υδάτινου χώρου μας. Επιθυμεί όμως να καταστρέψει την εικόνα ότι «έχει αλλάξει» που και η ίδια αλλά και οι εν Ελλάδι υποστηρικτές της, εδώ και χρόνια, προσπαθούν να δημιουργήσουν;"


Με φιλικόυς χαιρετισμούς,
Βασίλειος Μαρκεζίνης, Ακαδημαικός
Θεόδωρος Καρυώτης, Καθηγητής Πανεπιστημίου
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

ΧΕΛΜΟΥΤ ΣΜΙΤ : Για την ελληνική κρίση και τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών τραπεζών




Ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ σε συνέντευξή του στο ένθετο της Die Zeit (Zeit-Magazin) με θέμα τα γερμανικά μίντια και τη διεθνή πολιτική αναφέρθηκε και στην Ελλάδα.


 Πηγή : http://www.dw-world.de/dw/article/0,,6442143,00.html, Πολιτική | 17.02.2011

Για τον πρώην καγκελάριο τα γερμανικά μίντια υστερούν στις αναλύσεις, τόσο για διεθνή, όσο και για ευρωπαϊκά θέματα. Στο σημείο αυτό ο Χέλμουτ Σμιτ αναφέρεται στην ευρωκρίση και την Ελλάδα.

«Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν αντελήφθησαν ακόμη ότι αυτό καθ’ εαυτό ένα κοινό νόμισμα μόνο σε μια ιδανική περίπτωση μπορεί να φέρει την ευημερία. Τώρα τσακώνονται επί ώρες, εάν θα βοηθήσουν τους καημένους τους Έλληνες, τους Πορτογάλους, τους Ιρλανδούς με ρευστό ή με εγγυήσεις ή εάν θα ήταν προτιμότερο να τους συμβουλεύσουν την κήρυξη χρεοκοπίας.
Κάτι που δεν αναφέρει κανείς είναι ότι πίσω από τη διάσωση της Ελλάδας είναι τα συμφέροντα των γερμανικών, αγγλικών και γαλλικών τραπεζών. Η αναγκαία ανάλυση λοιπόν είναι: οι Έλληνες δεν είναι εις θέσιν να εξυπηρετήσουν το χρέος τους. Και ποιος ζημιώνεται από αυτό; Οι ξένες  τράπεζες που τους δάνεισαν τα χρήματα.»


Στην παρατήρηση της εφημερίδας ότι αυτά έχουν γραφεί στις γερμανικές εφημερίδες ο πρώην καγκελάριος επιμένει: «Ενδέχεται να έχουν γραφεί στις οικονομικές σελίδες κάποιων εφημερίδων.
Αλλά πρέπει να τεθεί και το ερώτημα: πως συνέβη άραγε και δεν αντελήφθη ουδείς ότι οι Έλληνες ήταν υπερβολικά χρεωμένοι; Ποιος φέρει την ευθύνη; Νομίζω ότι κατ’ αρχήν είναι υπεύθυνη η Κομισιόν και κατά δεύτερον το Ευρωκοινοβούλιο. Να ένα θέμα: για τις συζητήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο δεν μας ενημερώνουν καθόλου τα γερμανικά ΜΜΕ.»

Τέλος ο κ. Σμιτ υποστηρίζει ότι για το μειωμένο ενδιαφέρον των Ευρωπαίων πολιτών για τα τεκταινόμενα στην Ευρωβουλή ευθύνονται και οι ευρωβουλευτές, οι οποίοι «δεν χτυπάνε το χέρι στο τραπέζι, δεν λένε  ‘φτάνει πια, διαχωρίζω τη θέση μου!’
Θα επιθυμούσα ένα πραξικόπημα στο Ευρωκοινοβούλιο. Τότε μόνον θα καταργούνταν αυτή η ανοησία, οι 27 επίτροποι, και η ΕΕ θα γινόταν επιτέλους πιο λειτουργική.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου